Lies Visschedijk genoot van 'smakelijke rol' in autismeserie

Lies Visschedijk kroop voor de nieuwe EO-dramaserie Het A-Woord in de huid van Mariël, moeder van het autistische jongetje Sam. Een rol waarvoor ze een hele andere kant in zichzelf moest aanboren.

"Vaak word ik uit de kaartenbak gevist als ze op zoek zijn naar een lief, aardig, klunzig vrouwtje", vertelt Visschedijk (46), die eerder te zien was in Soof en Gooische Vrouwen, in gesprek met het ANP. "Dit keer begaf ik me echt op onontgonnen terrein. Het is een heel andere rol dan ik normaal gesproken speel en dat vond ik heerlijk."

In Het A-Woord speelt de Soof-actrice samen met Guy Clemens de ouders van de 6-jarige Sam, die autistisch is. Aanvankelijk doet de familie er alles aan om het beruchte a-woord te vermijden. Maar ondanks hun goed bedoelde pogingen het beste voor Sam te doen, moeten ze accepteren dat het leven niet altijd maakbaar is.

Worstelen

Het onderwerp autisme ligt Lies na aan het hart, vertelt ze. "Ik ken veel mensen in mijn omgeving met autisme en zie hoe zij daarmee worstelen. Het maakt heel eenzaam, mensen voelen zich onzeker. Voor ouders is er niet zoveel om zich aan vast te klampen."

Daarom hoopt ze dat de kijkers zich in deze serie, die vanaf 21 september wekelijks te zien is op NPO 1, herkennen. "Ik hoop dat mensen zien dat ze niet de enige zijn die worstelen en dat soms op hun man of vrouw afreageren. En dat ze zich getroost voelen."

Luchtigheid

Maar, benadrukt Lies, een zware serie is het allerminst. "Leven met autisme zorgt naast de ingewikkelde situaties ook voor hele grappige momenten. Daarom hoop ik dat kijkers er ook om kunnen lachen. We wilden de serie juist ook een bepaalde luchtigheid meegeven. Het moest geen educatieve serie worden."

Voor Lies was de rol van moeder Mariël bovenal "een hele smakelijke". "Ze walst over iedereen heen. Snauwt geregeld haar man af, soms zelfs ook haar kind. Je ziet heel erg haar onvermogen met de situatie, maar ook haar oprechte poging om haar kind te begrijpen. Dat was voor mij heel boeiend om te spelen."

"Omgaan met iemand met autisme kan het beste en het slechtste in je naar boven halen. Die drama is voor een acteur natuurlijk goud", legt ze uit. "Maar het was ook een uitdaging om het geloofwaardig te houden. Je moet als kijker wel mee blijven gaan met die vrouw, haar keuzes kunnen volgen. Ik hoop dat dat gelukt is."