Matthijs van Nieuwkerk heeft na het verschijnen van het Volkskrant-artikel over grensoverschrijdend gedrag achter de schermen van De Wereld Draait Door verschillende gesprekken gevoerd met oud-medewerkers... Hij heeft daarbij "indien nodig" persoonlijk zijn excuses aangeboden, vertelt de presentator in een vrijdag verschenen interview in NRC. Het is voor het eerst dat Matthijs in de media over de kwestie praat (zie video).De presentator leerde tijdens die gesprekken dat er "verschillende werkelijkheden naast elkaar" bestonden. "Er waren mensen die zich niet herkenden in het Volkskrant-verhaal, die het echt wel pittig vonden om voor het programma te werken, maar toch vooral een inspirerende tijd hebben gehad. Er waren ook zeer confronterende gesprekken met collega’s met wie ik heel veel jaren, dacht ik, met plezier had samengewerkt en met wie ik soms nóg werkte, die nu toch zeggen: ik vond je intimiderend en ik vond het moeilijk dat toen tegen je te zeggen."De laatste groep gaf aan het fijn te vinden dat die angstcultuur nu bespreekbaar was. "Dat was voor mij ook iets om goed over na te denken. En dan zijn er mensen die echt vermalen zijn door de scharen van het programma. En daar had ik een aandeel in, en pijnlijker: daar had ik geen oog voor."SpijtMatthijs wist naar eigen zeggen dat hij "streng" was en "driftbuien" had. "Maar wat ik niet wist: dat we - zoals op de voorpagina van de Volkskrant stond - een burn-outfabriek waren. Dat we zoveel mensen achter de schermen ongelukkig hebben gemaakt. Ziek hebben gemaakt." De presentator schaamde zich "helemaal kapot" na het lezen van het verhaal. "Ik wist niet dat het voor sommige mensen zó ernstig was. En dat spijt me ontzettend."De presentator vindt ook dat hij eind vorig jaar, toen de kwestie naar buiten kwam, te heftig heeft gereageerd. Voor Matthijs voelde het artikel in eerste instantie "eenzijdig en buitenproportioneel". "Ik vond dat er per se een reactie van mij bij dat stuk moest. Dat was in die hectiek natuurlijk buitengewoon onverstandig. Ik had me schrap gezet en reageerde vanuit een verdedigende reflex. Stom, stom, stom. Ik had gewoon moeten zeggen: jongens, time-out. En drie weken bedenktijd moeten nemen. De hele storm over me heen laten komen en daarna benoemen wat wél waardevol was aan het stuk en ruiterlijk mijn excuses aanbieden voor wat er niet goed is gegaan."TrotsMatthijs zegt ook dat het succes van DWDD het hoge aantal burn-outs niet waard was. "Deze vraag houdt me sinds het verschijnen van het artikel bezig. Was het het waard? Was het het waard dat collega's zijn geknakt door ons programma? Het antwoord is: natuurlijk niet. Wat dat betreft was de prijs te hoog en dat had niet mogen gebeuren en dat spijt me. De zin 'waren we er maar nooit aan begonnen' schiet ook wel eens door mijn hoofd. En dan denk ik: er hebben in vijftien jaar meer dan duizend medewerkers bergen werk verzet voor DWDD, met veel toewijding en ik denk ook vaak met trots. Dus ja, ik worstel erg met het antwoord op deze vraag."