Patty Brard is van plan nog een paar jaar te werken en dan afscheid te nemen. De 63-jarige presentatrice voelde zich vorig jaar "vernederd" toen ze door SBS aan de kant werd gezet. "Ik vind dat ik recht heb om nog een paar jaar te shinen", zegt Patty in de Telegraaf-bijlage Vrouw. "Om daarna mooi afscheid te nemen. Ik neem liever zelf afscheid dan te worden afgedankt."Patty kreeg bij SBS te horen dat ze niet meer 'fris en fruitig' was. "Ik zocht de oorzaak van mijn ontslag bij SBS buiten mezelf. Het lag niet aan mij, het lag aan de mensen daar die hadden gezegd dat ik niet meer 'fris en fruitig' was. Maar zij hadden me niet vol eten gestopt. Dat heb ik zelf gedaan. Er zat gif in mijn lijf." Patty onderging dit jaar een gastric bypass en viel ruim dertig kilo af. "Tegenwoordig denk ik niet dat je omvang echt uitmaakt, het gaat om je uitstraling. Ik ben nu zoveel gelukkiger." Spiegel Hoewel ze veel gelukkiger is, schrikt Patty nog elke dag van haar nieuwe uiterlijk. "We hebben zo'n grote spiegel op het toilet. Dan doe ik mijn ochtendplas en kan ik bijna niet geloven dat ik het ben die ik in de spiegel zie. In je hoofd blijf je nog heel lang dik, ook als je dat fysiek niet meer ben."Voor haar 65e verjaardag is de presentatrice nu al plannen aan het maken. "Ik vind het zo'n bijzondere leeftijd. Als je leest wat het beeld is van mensen na hun pensionering, kun je net zo goed iemand in een kist leggen en alvast de kamer uitduwen: een pittig rood kapsel, uniseks jassen voor hem en haar, een afritsbroek, een boodschappenkar en elke week een bakje kibbeling in het winkelcentrum. Al die clichés, daar moet ik wat mee. Want ik ga dat zo niet doen, natuurlijk. Ik ben net opnieuw begonnen en daar wil ik graag nog even mee doorgaan." Priscilla 2018 was een fantastisch jaar voor Patty, maar ze hoopt dat 2019 nog veel beter wordt. Een hereniging met dochter Priscilla zou het hoogtepunt kunnen worden. ´´Dat ik geen contact met Priscilla heb, maakt me kapot, maar ik vecht ervoor om het weer goed te krijgen. Ik wil zo graag dat ze me leert kennen zoals ik nu ben. Elke dag die we missen, is een verloren dag. Ik blijf geduldig wachten. Ooit komt het goed. Daar ben ik van overtuigd. Zij misschien niet, maar ik wel. Ik blijf haar moeder. Misschien moet dat mijn bedankje zijn aan het universum in 2019: ‘Dank je wel dat ik mijn dochter weer zie dit jaar.’´´(BuzzE, Redactie)
