Afgelopen jaar is de echtgenoot van Tineke Schouten overleden (zie video). Haar man, Hans, was al enige tijd ziek, dus het verlies kwam niet geheel onverwacht. In een interview met Libelle deelt Tineke haar gevoelens over het grote gemis...Tineke blikt terug op de laatste maanden met haar man: "Hans was al lang ziek en mankeerde van alles. Zijn hart was zwak en hij had vier jaar geleden al vijf bypasses gekregen. Daarbij had hij astma en was hij diabetespatiënt. De laatste twee jaar van zijn leven moest hij zijn onderbeen missen en zat hij in een rolstoel. Een tijd lang moest er altijd iemand bij hem in de buurt zijn om hem te helpen."Stress Tineke vertelt dat ze het moeilijk vond om haar man alleen te laten, wat leidde tot stress: "Stel je voor dat er iets zou gebeuren terwijl ik er niet was. Ondertussen stond ik op de planken en probeerde ik tussendoor zo veel mogelijk bij hem te zijn. Dat was puzzelen. De zorgen waren er altijd." Ze vond het fijn om bij Hans zijn laatste adem te zijn: "Natuurlijk mis ik hem, maar ik ben hem vooral dankbaar. Hij heeft bijna de tachtig aangeraakt, terwijl zijn gezondheid zo broos was. We hebben het jarenlang goed gehad samen."Gedurende vijfenveertig jaar was Hans de steunpilaar voor Tineke. Ze huilt nauwelijks om hem, omdat haar moeder haar heeft geleerd dat huilen zonde is van je tijd. Ze vertelt daarover: "Het leven is te kort om te rouwen. Dat deed zij zelf ook niet toen mijn vader overleed. Dat doe ik nu ook. Ik huil nauwelijks, behalve op momenten dat het opeens heel stil is. Of als ik 's ochtends alleen wakker word in een koud en donker huis. Of juist als ik ergens intens van geniet." Overal Tineke voelt haar man overal om haar heen: "In mijn huis, op het toneel en op de begraafplaats in Laren waar ik elke weer naartoe ga." Hans ligt daar op een prachtige plek, zegt Tineke. "Ik voel het als een meditatie. Ik verzorg de bloemen, dan is het netjes en zijn we weer even samen."Zie meer over het verlies in de video hieronder...