Het winnende optreden van Duncan Laurence vorig jaar op het Eurovisiesongfestival was niet zoals het Nederlandse team dat maandenlang had voorbereid. "Wat we eigenlijk wilden, kon allemaal niet. We hebben veel weggelaten, maar de kern en de essentie zijn overeind gebleven", kijkt Duncans mentor Ilse DeLange terug in de documentaire De weg naar de winst van Cornald Maas.De moraal van het verhaal is volgens Ilse "niet opgeven". Voor elk detail rond de zwevende lichtbal werd gevochten, al hield het Nederlandse kamp rekening met een heel ander scenario. "We dachten op een gegeven moment ook; als het niet lukt met die bal, dan flikkeren we die bal eruit. Ik was heel blij dat hij er wel was uiteindelijk", lacht Ilse.Rond de bal was tijdens de repetities veel te doen. Maanden voor het songfestival was al een script ingeleverd maar in Tel Aviv ging bijna alles mis. "Die eerste repetitie was gewoon waardeloos. Ze deden helemaal niet wat wij zeiden", aldus Ilse. Volgens haar had de Israëlische productie "een flut plastic ding" geregeld, "die vervolgens vier meter te ver naar links hangt en op het verkeerde moment naar beneden komt".BallengateNadat er een nieuwe bal was ingevlogen, veranderde er nog weinig. "Toen was de chaos voor de pers in Nederland compleet. Toen hadden we ineens ballengate."Toch was die bal niet het belangrijkste: met Duncans nummer Arcade begon het allemaal, stelt Ilse. "Want als je dan terug moet naar de essentie kun je met één lamp de wereld veroveren. De song moet altijd voorop staan en niet de act. Echtheid wint altijd." Over de uiteindelijke winst zegt ze emotioneel: "Ik was volledig lamgeslagen. Het ontroert mij nog".De weg naar de winst wordt donderdag, op de dag dat eigenlijk de tweede halve finale van het Eurovisiesongfestival op het programma stond, uitgezonden op NPO 1. In de uitzending duikt songfestivalcommentator Cornald Maas in de archieven en toont hij uniek materiaal achter de schermen bij Duncan Laurence en The Common Linnets.