Terug
Nieuws
4 mei 2017, 14:19
Een wel heel vreemde situatie voor Marian Mudder. Onlangs was de Baantjer-actrice bij het crematorium om het as van haar overleden vader op te halen, maar kreeg niet de urn van haar vader mee naar huis, maar die van iemand anders.
"We komen de as van mijn vader ophalen", schrijft Marian op haar Facebookpagina. "De man achter de receptie van het crematorium springt in de houding en we worden naar een wachtruimte gebracht. 'Een momentje', zegt hij op gepast zachte toon en verdwijnt. We maken het ons gemakkelijk."
Niet veel later komt de medewerker terug, met in zijn handen een document en een stenen urn. "Hij positioneert zich in het midden van de kamer, schraapt zijn keel en begint voor te lezen.", vervolgt Marian haar verhaal. "'Vandaag zullen wij getuige zijn van het uitstrooien op het uitstrooiveld van de as van de heer Kortrijk.' We kijken elkaar aan. 'Uh..', onderbreek ik de man zo voorzichtig mogelijk, 'uh, ik ben bang... uh.. dat dit', ik wijs op de urn, 'mijn vader niet is. Wij zijn de familie Mudder, en wij willen de as méénemen. Niet hier uitstrooien.'"
https://www.facebook.com/marian.mudder/posts/10209109173265800?pnref=story
Verschrikt vraagt de man of hij écht niet te maken heeft met de familie Kortrijk. "'Nee', zeggen we in koor. (…) De man loopt lichtrood aan, vouwt het document weer op, pakt de urn en prevelt weer: 'Momentje.' Weer even later komt hij terug de kamer in. Ditmaal gehuld in een grijs colbert met in zijn handen een aluminium containertje dat er vervaarlijk hermetisch gesloten uitziet. Hij leest het document voor en benadrukt 'de heer Mudder'. Als hij klaar is, houdt mijn moeder de boodschappentas die ze heeft meegenomen open terwijl mijn broer het containertje erin laat zakken."
Gelukkig konden Marian en de rest van het gezin de humor er wel van inzien. "Wanneer mijn broer de man de hand schudt, vraagt hij met pretlichtjes in zijn ogen: 'U weet toch wel echt zeker dat dit – hij houdt het boodschappentasje even iets hoger - mijn vader is?' Zich op geen enkele manier bewust van de ironie van deze opmerking noch van de situatie en in een poging zijn schuldbewustzijn en ijver te benadrukken, antwoordt de man van het crematorium met een bloedserieus gezicht: 'Daar durf ik mijn handen voor in het vuur te steken, meneer.'"
Deel dit artikel
Meld je aan om wekelijks onze nieuwsbrief te ontvangen. Je kan je altijd uitschrijven. Persoonsgegevens worden verwerkt in overeenstemming met de Privacyverklaring van Talpa Network.